سلولهایT γδ در هموستاز و دفاع میزبان در بافت های اپیتلیالی

سلولهای اپی تلیال سطح بدن انسان را پوشانده و مداخله ی احیاتی ما بین بدن محیط خارجی ایجاد میکنند. سلولهایT γδ مستقر دربافت اپی تلیال جمعیت اصلی سلولهای T حاضردر بافت های اپی تلیال بوده و وظیفه حفظ سد اپی تلیالی و کمک به هموستاز بافت و ترمیم را بر عهده دارند .
   در این مقاله ، سلولهای γδ T و حضور آنها دردو بافت بزرگ اپیتلیالی بدن یعنی اپیدرمیس و دستگاه گوارش بررسی شده و نقش انها در حفظ بافت و ترمیم بافت، هموستاز میزبان و نقش مبارزه با میکروب ها بررسی میکنیم.
   سلولهای γδ T ، سلولهای هستند که به سرعت در تیموس رشد پیدا میکنند. هم در انسان و هم در موش جمعیت کوچکی بین (1–5%) ازT  سل های در گردش و T سل های حاضر در بافتهای لنفاوی ثانویه را تشکیل میدهند، هر چند زیر مجموعه های اصلی سلولهایγδ در مقادیر بالا بین (10–100%) در بافتهای اپی تلیال مانند اپی در مسیر پوست ، فضای gastrointestinal tractو فضای reproductive tract حضور دارند.
سلولهای γδ T اپی تلیالی جزی از گروه بزرگتر لمفوسیتهای  مستقر دربافت هستند که به آنها لمفوسیتهای IEL گفته میشود.
بافتهای اپی تلیال تشکیل دهنده شبکه ای هستند که با سلولهای خود  بدن را پوشانده و ایجاد سدی در برابر محیط خارجی میکنند و در بین این سلولها ، سلولهای γδ T قرار دارندکه نقش مهمی در حفظ integrity این بافت دارند.
 
** بافت های اپی تلیال
پوست تهیه کننده اولین لایه دفاعی بر علیه صدمات فیزیکی و شیمیایی عمل کرده و از ورود پاتوژنها به لایه های زیرین جلوگیری به عمل میاورد. پوست دارای 2 جزء اصلی بوده : اپی درمیس و درمیس
اپی درمیس تشکیل شده از چهار لایه متفاوت که متمایز کننده کراتینوسیتها ست یعنی سلولهای که 95% لایه اپی درمال را تشکیل داده که همواره توسط سلولهای مرده از لایه بیرونی پوشیده شده و این سلولها بطور مداوم ریزش کرده و دوباره از لایه زیرین جایگزین میشوند، 5% باقی سلول های اپی درمال سلولهای ایمنی هستند، یعنی سلولهای لانگرهانس و سلولهای T.
در موشهای Wild-type سلول های T لایه اپی درمال غالبا" سلولهای γδ Tهستند که به DETC (dendritic epidermal T cells ) معروف هستند که البته اجزاء سیستم ایمنی لایه اپی درمیس از گونه ای به گونه دیگر متفاوت است.
این به این معناست که در انسان این تعداد از DETC ها در لایه اپی درم مشاهده نمی شود.
لایه های اپیدرم انسانی محل لانه گزینی هم سلولها ی γδ T و هم سلولهایT αβ است. لایه پوشاننده درمال با کلاژن غنی شده ساختار محکمی وشبکه ای را برای عروق لمفاوی و عروق سرخرگی و سیاهرگی فراهم کرده و از طریق این عروق سلولها مهاجرت کننده به پوست و از پوست به راحتی ترافیکینگ خود را انجام می دهند. سلولهای ایمنی مستقر در لایه در میس در شرایط عادی پوست شامل  ILC ها ، γδ T cells ، αβ T cells ،B cells ها و ماکروفاژها و NK CELL هستند.
اما لایه اپی تلیال پوشاننده مجرای معده و روده ای بافت بالقوه قوی و توانمند تقسیم شونده در پستانداران است که به صورت کامل لایه سلولی آن در هر 4-5 روز تجدید میشود .
اما مجرای معده و روده ای به 2 جزء اصلی تقسیم میشود : روده کوچک وکولون که این 2 جزء شامل Crypt ها و ویلی ها است.
اکثریت سلولهای گاستروایتستینال سلولهای اینتروسیت هستند که جذب مواد غذایی و آب را از لومن تسهیل میکنند و همانند پوست لایه زیرین هم محل تجمع سلولهای ایمنی مانند B cells ها ، ILCها ، ماکروفاژها،DCها،γδ T cellsها و αβ T cellsها هستند.
**سلولهای γδ T در پوست و معده
رشد و نمو سلولهای γδ T موشی در همان زمان ابتدای جنینی با تشکیل تیموس آغاز میشود که در این بین عده ای از سلول ها رشد و نمو خود را در تیموس جنینی انجام داده و در بافت های محیطی و بافت های اپی تلیال حاضر میشوند، اما عده ای که دیرتر در تیموس تکامل میابند اکثرا" در خون و ارگان های ثانویه حاضر شده و گردش میکنند.
جمعیت سلولهای γδ T موشی برای ساختن زنجیره های Vγ TCR متمایز میشوند در حالی که در انسان براساس کاربرد زنجیره Vγ متمایز میشوند.